ازسرگیری کاوش در قدیمی‌ترین سکونتگاه انسان در ایران
تاریخ انتشار: ۱۴ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۳۹۰۱۳۷
یافته‌های تا کنون باستان‌شناسان تایید کرده است که «غار قلعه کرد آوج» در قزوین، قدیمی‌ترین سکونتگاه بشر در ایران بوده است. اکنون باستان‌شناسان به این غار بازگشته‌اند تا چهارمین فصل کاوش را آغاز کنند؛ در جایی که قبلا دندان شیری یک کودک انسان نئاندرتال به قدمت ۱۷۵ هزار سال کشف شده بود و احتمال داده شده سن حضور اجداد انسان در آن از ۴۵۵ هزار سال فراتر برود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به گزارش ایران اکونومیست، چهارمین فصل کاوش در غار قلعه کرد آوج را گروهی از باستان‌شناسان ایران و فرانسه به سرپرستی مشترک «حامد وحدتی‌نسب» از دانشگاه تربیت‌مدرس تهران و «ژیل بریون» از موزه انسان‌شناسی پاریس انجام می‌دهند.
حامد وحدتی‌نسب ـ سرپرست کاوش‌های باستان‌شناسی غار قلعه‌کرد ـ با استناد به اطلاعاتی که تاکنون از مطالعه مواد فرهنگی، رسوبشناسی، بقایای جانوری و سال‌یابی مطلق غار قلعه‌کرد به‌دست آمده است، گفت: این غار محل زیست انواع گروه‌های انسانی شامل انسان هوشمند، انسان نئاندرتال، انسان هایدلبرگ و انسان راست‌قامت در گستره زمانی حدودا نیم‌میلیون سال پیش تا هزارههای متأخر بوده است.
مهمترین دستاوردهای فصل‌های پیشین کاوش غار قلعه‌کرد به گفته این باستان‌شناس، کشف دندان کودک انسان نئاندرتال با قدمت مقدماتی ۱۵۵ هزار سال پیش بود که پس از کالیبره شدن سنشها در آزمایشگاه موزۀ انسان‌شناسی پاریس به ۱۷۵ هزار سال تغییر کرد.
دندان این کودک نئاندرتال در حال حاضر در موزۀ شهر قزوین برای بازدید عموم به نمایش گذاشته شده است.
سرپرست کاوش‌های باستان‌شناسی غار قلعه‌کرد همچنین گفت: نتایج آخرین آزمایشهای سال‌یابی روی مواد فرهنگی غار قلعه‌کرد با استفاده از دو روش تشدید چرخش الکترون (ESR) و اورانیوم/توریم حاکی از سن ۴۵۵ هزار سال برای نهشته‌های فرهنگی به‌دست‌آمده از کاوش‌های فصل‌های پیشین این محوطه است.
این باستان‌شناس تاکید دارد که نهشته‌های باستانی قرارگرفته در زیر لایههای سال‌یابی‌شده دارای ضخامت قابل‌توجهی بوده و همین امر حاکی از این است که سن حضور اجداد انسان در این محوطه از عدد ۴۵۵ هزار نیز فراتر خواهد رفت.
وحدتی‌نسب همچنین گفت: رهیافت فصل چهارم کاوش باستان‌شناسی در قلعه کرد آوج، نمونهبرداری برای سال‌یابی از لایههای زیرین، مطالعه سنت‌های ساخت دستافزارهای سنگی و بازسازی معیشت و دیرین اقلیم محوطه و منطقه است که با تامین اعتبار از سوی اداره‌کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان قزوین در حال اجراست.
غار قلعه‌کرد از مهمترین محوطه های پارینهسنگی در ایران و خاورمیانه است که در دوره‌های گذشته توسط گروه‌های باستان‌شناسی استان قزوین مورد شناسایی و مطالعۀ مقدماتی قرارگرفته بود. نخستین و دومین فصول کاوش این محوطه در سالهای ۱۳۹۷ و ۱۳۹۸ و فصل سوم با وقفهای دو ساله در سال ۱۴۰۱ توسط هیأت مشترک ایران و فرانسه انجام شد.
منبع: خبرگزاری ایسنا برچسب ها: باستان‌شناسی ، قدیمی‌ترین سکونتگاه انسان در ایران ، نئاندرتال ، غار قلعه کرد آوج ، قزوین
منبع: ایران اکونومیست
کلیدواژه: باستان شناسی قدیمی ترین سکونتگاه انسان در ایران نئاندرتال غار قلعه کرد آوج قزوین باستان شناسی قلعه کرد آوج غار قلعه سال یابی هزار سال
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۳۹۰۱۳۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
رازگشایی از نماد‌های ۲۷۰۰ ساله ایران باستان (+عکس)
دکتر مارتین ورتینگتون، آشورشناس سرشناس، موفق شده تا یکی از قدیمی‌ترین معما‌های باستان‌شناسی را حل کند. او توانسته تا نماد‌های باستانی روی معبد ۲۷۰۰ سالهای را رمزگشایی کند که حدود یک قرن، کارشناسان را گیج کرده بود.
به گزارش خبرآنلاین، این نماد‌های باستانی و اسرارآمیز روی چندین معبد در مکان‌های مختلفی از شهر باستانی دور- شاروکین که در خُرس‌آباد کنونی عراق واقع‌شده‌اند، به چشم می‌خورد. این شهر در آن زمان و بین سالهای ۷۲۱ تا ۷۰۴ قبل از میلاد مسیح تحت حکومت «سارگون دوم» پادشاه آشور اداره می‌شد.
تعبیر پنج نماد شهر باستانیتوالی پنج نماد (شیر، عقاب، گاو نر، درخت انجیر و گاوآهن) اولین بار از طریق نقاشی‌های منتشرشده توسط حفار‌های فرانسوی در اواخر قرن نوزدهم، به دنیای مدرن معرفی شد و از آن زمان تا امروز، ایده‌های مختلفی در مورد معنی این نمادها به گوش می‌رسد.
خیلی از افراد، این نمادها را با هیروگلیف‌های مصری مقایسه و آن را بازتابی از قدرت امپراتوری تفسیر می‌کردند؛ برخی نیز معتقد بودند که این نمادها، نشان‌دهنده نام پادشاه است.
حالا دکتر مارتین ورتینگتون از دانشکده زبان‌ها، ادبیات و مطالعات فرهنگی ترینیتی با انتشار مقاله‌ای به رمزگشایی این نمادها پرداخته است. استدلال او این است که کلمات آشوری برای پنج نماد (شیر، عقاب، گاو نر، درخت انجیر و گاوآهن) به ترتیب از راست به چپ، به نحوی هستند که شکل آشوری نام "سارگون" (šargīnu) را بیان می‌کنند.
در برخی از اماکن یافت‌شده در همان سایت باستان‌شناسی، تنها از سه نماد (شیر، درخت، گاوآهن) استفاده‌شده که طبق استدلال دکتر ورتینگتون، دوباره نام "سارگون" را با پیروی از همان اصول یادآور می‌شود.
دکتر ورتینگتون در این رابطه گفته: «مطالعه زبان‌ها و فرهنگ‌های باستانی، پازل‌هایی را با شکل‌ها و اندازه‌های مختلف در ذهن ایجاد می‌کند؛ اما در میان‌رودان باستان کمتر پیش می‌آید که با نماد‌های اسرارآمیزی روی دیوار معبد روبه‌رو شوید.»
نماد‌های یادآور صور فلکیبه گفته دکتر ورتینگتون، هر یک از پنج نماد را می‌توان به‌عنوان یک صورت فلکی نیز در نظر گرفت. بدین ترتیب که شیر نشانه صورت فلکی شیر (اسد) و عقاب یادآور صورت فلکی عقاب است.
از آنجایی‌که منشأ صورت‌های فلکی عمدتاً در خود بین‌النهرین بوده، شباهت‌های زیادی در این رابطه مشاهده می‌شود. درخت انجیر نشانی از صورت فلکی «فَک» است که امروزه وجود ندارد.
طبق گفته دکتر ورتینگتون: «هدف از استفاده از این پنج نماد، ثبت کردن نام سارگون در آسمان‌ها برای همیشه بود؛ نوعی راهکار هوشمندانه برای جاودان کردن نام پادشاه که البته ایده جاودان کردن نام افراد، تنها منحصر به آشور باستان نیست.»
قوم‌های بابل، آشور و سومر و چند قوم دیگر در بین‌النهرین باستان (عراق امروزی) و مناطق مجاور آن زندگی می‌کردند و امروزه با بهره‌گیری از نوشته‌های خط میخی که در آن مناطق به‌وفور یافت می‌شود، تحقیقات ارزشمندی در حال جریان است.
الفبا و نوشتن، حدود ۳۴۰۰ سال قبل از میلاد در این منطقه اختراع شده و بدین ترتیب اگرچه دانشمندان دوره سارگون از این موضوع آگاه نبودند، اما تلاش می‌کردند تا با بهره‌گیری از نماد‌های نوشتاری جدید به نحو متفاوتی تاریخ بین‌النهرین را تا ابد جاودانه سازند.
دکتر ورتینگتون دراین‌باره ادامه داد: «من نمی‌توانم نظریه‌ام را اثبات کنم، اما این نظریه هم برای دنباله پنج نمادی و هم برای دنباله سه نمادی صحیح از آب درمی‌آید. به‌علاوه، اینکه این نمادها می‌توانند به‌عنوان صورت فلکی فرهنگی مناسب مدنظر قرار بگیرند برایم بسیار جالب است. ازنظر من احتمال اینکه همه‌چیز اتفاقی و شانسی باشد، بسیار بعید است.»
تخصص دکتر ورتینگتون در زبان‌ها و تمدن‌های بین‌النهرین باستان، ازجمله تمدن بابلی‌ها، آشوری‌ها و سومری‌هاست. این منطقه شامل عراق کنونی و بخش‌هایی از ایران، ترکیه و سوریه است و اغلب به‌عنوان "مهد تمدن" شناخته می‌شود، جایی که شهر‌ها و امپراتوری‌ها متولد شده و داستان آن بخش بزرگی از تاریخ بشر است.
بین‌النهرینی‌ها عادت به شمردن در دسته‌های شصت‌تایی داشتند و به همین دلیل است که امروز، هر ساعت معادل ۶۰ دقیقه و هر دقیقه معادل ۶۰ ثانیه است. دکتر ورتینگتون در بخش پایانی صحبت‌هایش گفت: «حل معماها، یا دست‌کم تلاش برای حل آن‌ها، سرگرم‌کننده است؛ اما مطالعات درباره بین‌النهرین، درواقع تلاشی برای درک پیچیدگی جوامع انسانی و دستاوردهای فرهنگی است.»
کانال عصر ایران در تلگرام
امام جمعه بلوک براثر سانحه تصادف درگذشت